Łopian większy należy do rodziny astrowatych. Zwany jest też łopuchem, głowaczem, zadziorem kolczastym lub zwyczajnie rzepem. Jest to pospolity chwast pochodzący z Azji, ale obecnie zadomowił się w całej Europie. W Polsce można go spotkać wszędzie wokół zabudowań, na obrzeżach lasów, w zaroślach, rowach. W średniowieczu korzenie łopianu ludzie spożywali jako popularne warzywo. Niestety, obecnie jest on zapomniany i rzadko stosowany w naszej kuchni a szkoda gdyż jest jednym z niewielu roślin o tak dużym spektrum działania i tak skutecznym w działaniu. W Azji (Japonii, Chinach, Korei) w dalszym ciągu wykorzystuje się go np. jako składnik sałatek. Surowcem terapeutycznym od najdawniejszych czasów jest korzeń, ale współcześni fitoterapeuci wykorzystują również jego liście w przypadku niektórych schorzeń.
Korzeń łopianu w swoim składzie zawiera min. poliacetyleny, kwasy (laurowy, palmowy, stearynowy), inulinę, cukry, olejki eteryczne, garbniki, lignany, polifenole, śluzy, fitosterole a także jest źródłem wielu soli mineralnych i witamin (A,C,E i B). To właśnie dzięki tak bogatemu składowi ma nadzwyczajne działanie lecznicze.
Działanie
W fitoterapii korzeń łopianu stosuje się głównie jako środek czyszczący krew, leczący schorzenia gastrologiczne i dermatologiczne.
Wyciągi wodne i wodno-alkoholowe są jednym z najlepszych środków detoksykacyjnych, oczyszczających organizm z toksyn, oczyszczającymi układ limfatyczny i przywracającymi prawidłowy metabolizm. Korzeń łopianu wspomaga funkcjonowanie wątroby pobudzając wydzielanie żółci. Dzięki łopianowi następuje wzmożona produkcja soków żołądkowych i trzustkowych co znacznie poprawia nasze trawienie i przyswajanie pokarmu. Oczyszcza układ limfatyczny i przywraca właściwy metabolizm. Zwalcza on również stany zapalne, przeciwgorączkowe, działa lekko moczopędnie, napotnie i uspokajająco. Niejednokrotnie jest on również składnikiem mieszanek przeciwnowotworowych.
W przypadku schorzeń skórnych często wykorzystywany jest liść, który działa przeciwzapalnie, przyspiesza gojenie się ran, także ropiejących.
Właściwości łopianu docenili również kosmetolodzy. Bardzo często wykorzystywany jest do kąpieli, olejków i maści. Doskonale radzi sobie z trądzikiem, egzemami, łojotokiem. Świetnie sprawdza się też jako środek wzmacniający włosy, dodając im blasku, zapobiegając łamliwości i wypadaniu.
Łopian szczególnie polecany jest w przypadku:
- zaburzeń przemiany materii
- nieżycie przewodu pokarmowego
- dny moczanowej i reumatyzmu
- cukrzycy
- przewlekłych chorób skórnych (np. atopowe zapalenie skóry)
- chorób układu moczowego
- zanieczyszczenia organizmu toksynami
- zbyt wysokiego poziomu cholesterolu
- nowotworów (wspomagająco)
- obniżonej odporności
- łupieżu, łojotoku, osłabionych włosów
Sposoby użycia
Odwar: 1 łyżkę rozdrobnionego korzenia zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do wrzenia i gotować na małym ogniu 10 – 15 min. Odstawić pod przykryciem na 30 min, po czym przecedzić. Pić 3 razy dziennie po szklance. Można też używać do okładów, przemywań i do płukania włosów.
Olej łopianowy: świeży, rozdrobniony korzeń łopianu skropić alkoholem (min. 70%). Zalać podgrzanym olejem w stosunku 1:5 i odstawić w nasłonecznione miejsce na dwa tygodnie co parę dni potrząsając słoikiem. Filtrujemy i przelewamy do ciemnych butelek. Stosujemy do okładów, jako środek kosmetyczny i do nacierania włosów (wmasować 1 godzinę przed myciem). Sprawdza się też w przypadku nieregularnych wypróżnień (1 łyżka 1 raz dziennie doustnie)
Nalewka: świeży, oczyszczony korzeń łopianu zmielić lub utrzeć na tarce o drobnych oczkach. Zalać 40% alkoholem w stosunku 1:3. Odstawić na 2 tygodnie po czym przefiltrować. Spożywać 2-3 razy dziennie po 5 ml w 100 ml wody.
Świeże liście łopianu można wykorzystać do okładów w przypadku urazów, chorób skórnych, owrzodzeń, trudno gojących się ran.
Przeciwwskazania: Korzeń łopianu jest bezpiecznym zielem i nie odnotowano żadnych skutków ubocznych podczas jego stosowania nawet w dużych dawkach.
Należy jednak stosować ostrożnie lub po konsultacji z lekarzem albo fitoterapeutą w przypadku:
- ciąży i przez okres karmienia piersią (przy stosowaniu wewnętrznym)
- zażywania leków przeciwzakrzepowych i przeciwcukrzycowych
- zaburzeń krzepnięcia krwi
[…] Więcej o łopianie tutaj […]