Preparat jak nazwa wskazuje oparty jest na bazie produktu pszczelego, do którego dołączamy odpowiednie zioło, w zależności jaki chcemy uzyskać efekt terapeutyczny.
Jednak zdania na temat sposobu wytwarzania ziołomiodów są bardzo podzielone i budzą kontrowersje. Jeżeli mówimy o miodzie, mamy na myśli produkt pszczeli.
Jak powstaje miód?
Pszczoły zbierają z łąk z kwiatów nektar, pyłek kwiatowy, z lasów spadź. Przynoszą to do ula, umieszczają w komórkach plastrów (węzie) i odparowują z tego wodę i mieszają z własną śliną zawierającą enzymy. W efekcie miód robi się gęsty, nie psuje się i ma olbrzymie właściwości lecznicze, w zależności z jakich roślin został pozyskany. Cały proces trwa od 3 do 5 tygodni, w zależności od pogody. Jeżeli jest ciepło wentylacja przebiega szybciej i pszczoły zasklepiają węzę. Wiadomo wtedy, że miód jest dojrzały i spokojnie można go odwirować. Z czasem krystalizuje się (nie mylić z cukrzeniem się). W takim miodzie możne znaleźć się również pyłek z kwiatów, jeżeli oczywiście pszczelarz nie umieszcza przy wejściu do ula odpowiedniej wkładki, która strąca go z odnóży pszczół. W ten sposób pozyskuje się dodatkowy produkt w postaci granulowanego pyłku.
Dr Różański podaje sposób na sporządzenie ziołomiodu na bazie prawdziwego produktu pszczelego. Może każdy sobie go wykonać we własnym zakresie. Wystarczy zaopatrzyć się w odpowiedni miód z dobrego źródła i połączyć go z innym preparatem leczniczym. Może to być nalewka, intrakt, macerat, odwar lub sproszkowane, wysuszone zioło. W zależności jaki wybierzemy miód i dodatek uzyskamy odpowiedni efekt leczniczy. Oprócz dobrze wchłanianych składników ( mikroelementy, substancje odżywcze, enzymy, witaminy) mamy tutaj preparat działający leczniczo.
Konkretne przepisy są zamieszczone na końcu wpisu.
A jak powstaje ziołomiód na bazie syropu cukrowego?
Ziołomiód nie jest zaliczany do tradycyjnych miodów. Tutaj najbardziej takiemu określeniu tego preparatu sprzeciwiają się profesjonalni pszczelarze. Kwestionują oni jego nazwę gdyż ma on niewiele wspólnego z prawdziwym miodem pszczelim.
Produkcja takiego ziołomiodu polega na dostarczeniu pszczołom pożywki cukrowej. Cukier rozpuszczany jest w niewielkiej ilości wody i łączony z ziołem, z którego ma być wykonany ziołomiód. Często są to rośliny niemiododajne, którymi pszczoły nie są zainteresowane, ale mają właściwości lecznicze.
Taką mieszaninę podaje się pszczołom, które ją konserwuję i mieszają ze śliną zawierającą enzymy.
Taki ziołomiód ma konsystencję gęstego syropu.
Przepisy na ziołomiody w oparciu o prawdziwy miód pszczeli wg. dr. Różańskiego:
Aby powstał ziołomiód należy wybrany miód połączyć ze sproszkowanym ziołem lub powstałym na jego bazie preparatem.
Jeżeli używamy suchego zioła lub naparu można go zakonserwować odrobiną alkoholu.
Przy połączeniu miodu z ekstraktem lub nalewką stosujemy proporcje 1część preparatu i 2 części miodu. Bobrze to mieszamy do uzyskania jednolitej konsystencji i pijemy 2-3 razy dziennie po łyżce.
Ziołomiód sosnowy: Świeże pędy sosny (najlepiej zebrane zimą w styczniu lub lutym) zalać 50% alkoholem i odstawić na 3 tygodnie. Odcedzić. Nalewkę dodać do miodu spadziowego, mniszkowego lub wrzosowego.
Stosować przez 2 tygodnie 3-5 łyżeczek od herbaty dziennie. . Przy przeziębieniu ustępują ustąpienie gorączki, kaszlu, bólu gardła, wydzieliny z nosa. Poprawia samopoczucie.
Ma działanie moczopędne, przeciwbakteryjne, wykrztuśne w nieżytach oskrzeli, gardła, nosa, krtani.
Ziołomiód tymiankowy: działanie wykrztuśne, likwidacja wydzieliny oskrzelowej, łagodzi stan zapalny dróg oddechowych. Pomaga w leczeniu chorób zakaźnych, podwyższając liczbę białych ciałek krwi. Wzmaga też łaknienie, poprawia apetyt, dezynfekuje drogi moczowe.
Stosować 3-5 razy dziennie po łyżeczce przed jedzeniem.
Ziołomiód rumiankowy i świerkowy: zapalenie jamy ustnej, gardła, krtani, migdałków. Działanie przeciwapalne i wykrztuśne. Może być podawany dzieciom w czasie ząbkowania, przy bólu brzucha, kolce.
Więcej na temat rumianku tutaj.
Ziołomiód brzozowy, pokrzywowy, kurdybankowy (bluszczyk kurdybanek), łopianowy, mniszkowy: przygotowane przez zmieszanie nalewki, intraktu, soku lub sproszkowanego surowca z miodem, np. 1 łyżeczka sproszkowanej lub zmielonej świeżej lub suchej pokrzywy na 1 łyżkę miodu i 1 łyżeczkę czystej wódki 40%. Wymienione ziołomiody regulują przemianę materii, wspomagają usuwanie szkodliwych metabolitów i ksenobiotyków, wzmagają diurezę. Stosowane w apiterapii przewlekłych chorób skóry i włosów, zatruć, zaburzeń metabolicznych, obrzęków, osłabienia. Ponadto w leczeniu chorób zakaźnych.
Ziołomiód jeżówkowy (echinacea), torfowy (borowinowy), cyprysowy, cedrowy, aloesowy: wybitnie immunostymulujące, odtruwające i wzmagające regenerację tkanek. Sok aloesowy, z agawy, nalewkę z aloesu albo agawy) lub sok z jeżówki (nalewka, intrakt) zmieszać z miodem spadziowym. Zażywać 2 razy dziennie po 1 łyżce przy osłabieniu układu odpornościowego i podatności na zakażenia. Wreszcie jako środek wzmacniający i regenerujący. Można dodać dodatkowo naturalny olejek pichtowy, cedrowy lub cyprysowy (10-15 kropel na 0,5 kg ziołomiodu). Jeśli mamy dostęp do pędów cedru lub cyprysu warto przygotować z nich nalewkę (1 część surowca rozdrobnionego na 3-5 części alkoholu 40-60%, wytrawiać 14 dni, przefiltrować), którą można wykorzystać do sporządzenia ziołomiodu. Działanie immunostymulujące i przeciwdroboustrojowe ziołomiodu warto wzmocnić dodając srebro koloidalne.
Ziołomiód z czarnuszki: w apiterapii przerostu gruczołu krokowego oraz jako środek antyandrogenny w leczeniu niektórych chorób u kobiet (policystyczne jajniki, hirsutyzm, trądzik androgenny, niedobór estrogenów). W tym celu wymienione surowce: nasiona czarnuszki zmielone, zmielone kłącze pokrzywy, zmielone znamiona kukurydzy i zmielony korzeń wilżyny, zmielone kwiaty koniczyny w proporcji 1:1 wymieszać. Na każdą łyżkę miodu wrzosowego lub akacjowego dać 1 łyżeczkę przygotowanej mieszanki ziół, 1 łyżeczkę alkoholu 40% i 1 łyżeczkę wina wytrawnego lub półwytrawnego, wymieszać, po 3 dniach zażywać 2 razy dziennie, rano i wieczorem po 1 łyżce, przez 1-3 miesiące. Po 1-3 miesiącach zrobić przerwę i kurację powtórzyć.
Ziołomiód walerianowy, melisowy, chmielowy: działają uspokajająco, zwłaszcza gdy są przygotowane na miodzie nostrzykowym, wrzosowym (dobry też na zapalenia układu moczowego), spadziowym, melisowym, lawendowym. Nalewkę z waleriany, melisy, chmielu w równych częściach zmieszać. Na 1 część mieszanki nalewek dać 1 część miodu, wymieszać, dodać dla wzmocnienia 10 kropel olejku melisowego naturalnego lub posiekaną melisę świeżą (1 łyżeczka melisy na 1 łyżkę ziołomiodu), wymieszać ponownie. Zażywać 1-4 razy dziennie (zależnie od potrzeby) po łyżce w nerwicach, lęku, stresie, niepokoju, bezsenności, okresie po- i przekwitania, w stanach zdenerwowania. Aby nadać produktowi działanie przeciwdepresyjne dodać można intrakt z dziurawca, nalewkę z żeń-szenia.
Ziołomiód miętowy: Działa przeciwskurczowo. Pobudza wydzielanie żółci, pomaga przy dolegliwościach żoładkowych, wzmaga wchłanianie pokarmu.
Ziołomiód aloesowy: Pomaga przy zaparciach, działa lekko przeczyszczająco, reguluje ukłąd trawienny. Pobudza układ immunologiczny. Niewskazany dla kobiet w ciąży i karmiących.
Ziołomiód z żyworodki pierzastej: niezwykle silnie wzmacnia układ odpornościowy, zwalcza wszelkie choroby, zawiera duże ilości witaminy C. Działa grzybobójczo, odkażająco, regenerująco ( można stosować na skórę przy odleżynach, trudno gojących sie ranach, grzybicy. Wewnętrznie spożywamy przez 2 miesiące po 2 łyżki. Po tym czasie należy zrobić miesiąc przerwy.
Ziołomiód z dziurawca: Najlepiej sporządzić na miodzie akacjowym lub lipowym. Działa uspokajająco, pomaga przy depresjach. regeneruje tkanki wątroby, pomaga przy niestrawności i przy bólu żołądka.
Ziołomiód głogowy: działa szczególnie leczniczo w przypadkach schorzeń przewlekłych serca, układu krążenia, stosowany jest w stwardnieniu mózgowym, problemach z regulacją ciśnienia krwi, pomaga w przypadku niedotlenienia mięśnia sercowego i mózgu. Działa też uspokajająco.
Ziołomiód pokrzywowy. niezwykle cenny i wartościowy o dużym spektrum działania. Wzmacnia odporność, zawiera niezwykle dużą ilość żelaza i niezwykle dużo mikroelementów co poprawia skład krwi i oczyszcza ją, działa wzmacniająco na mięsień serca, leczy reumatyzm, poprawia pracę trzustki i wątroby, leczy reumatyzm, wzmacnia system immunologiczny, wzmacnia metabolizm, poprawia laktacje u kobiet karmiących
Ziołomiód anyżowy: Polecany przy infekcjach bakteryjnych ,stosowany w stanach infekcyjnych, bakteryjnych, wirusowych, przy chorobach układu oddechowego
Ziołomiód nagietkowy: polecany dla rekonwalescentów, po przewlekłych chorobach, zabiegach chirurgicznych, przy chorobach wrzodowych żoładka i dwunastnicy, schorzeniach kobiecych dróg rodnych, anemii, obniżonej odporności. Można stosować zewnętrznie przy problemach skórnych.
Ziołomiód aroniowy: Niezwykle bogaty z witaminy grupy B, witaminę C i PP. Polecany przy schorzeniach wątroby, trzustki, poprawia krążenie krwi, wzmacnia pracę mięśnia sercowego. Łagodzi też skutki działania radio – i chemioterapii. Najlepiej połączyć miód mniszkowy z sokiem z aronii w stosunki 3 części miodu na 1 część soku z aronii i 5 łyżek 40% alkoholu. Spożywać 3 razy dziennie po łyżce.