Miłorząb japoński wbrew nazwie nie pochodzi z Japonii. Jego naturalnym środowiskiem gdzie występuje są Chiny. Można go też spotkać w Korei. Sadzony też jest w krajach europejskich jako drzewo ozdobne w parkach i przy drogach. Jednak jest to rodzime drzewo południowych i wschodnich Chin i tylko z tych rejonów można pozyskiwać surowiec ze stanowisk naturalnych. Miłorząb, nazywany „boskim drzewem”, żyje ponad 2000 lat, odporny jest na wszelkie choroby, szkodniki, grzyby, bakterie, wirusy oraz zanieczyszczone powietrze i gleby. Nie szkodzi mu również ani mróz ani susza, ale lubią stanowiska nasłonecznione. Jest najstarszym drzewem, od setek lat stosowanym w tradycyjnej medycynie chińskiej.
Surowcem leczniczym są liście. Co jest istotne, należy je zbierać jesienią kiedy żółkną i zaczynają opadać i suszyć w temperaturze pokojowej.
Liście miłorzębu zawierają niezwykle dużo substancji czynnych,. Najważniejsze z nich to flawonoidy i terpeny, glikozydy, kwasy (ginkgolowy, anakardiowy, askorbinowy, szikimowy, chinowy), sitosterole, polisacharydy, cyklitole, karotenoidy.
Działanie
Miłorząb japoński to unikalne drzewo przekazujące nam energię, witalność i chroniące nas przed wszelkimi chorobami cywilizacyjnymi. To dlatego tak chętnie mnisi sadzą go wokół świątyń i klasztorów.
O prozdrowotnym działaniu tego drzewa można napisać książkę ze względu na niezwykle szerokie spektrum działania na nasz organizm.
Najczęściej miłorząb w celach leczniczych stosuje się w przypadkach zaburzeń krążenia mózgowego i obwodowego. Leczy miażdżycę, chorobę wieńcową, skutecznie wspomaga leczenie chorób neurodegeneracyjnych (np. stwardnienie rozsiane, choroba Reynauda, choroba Alzheimera), poprawy funkcjonowania funkcji mózgu, przy demencji, chorobach oczu, skóry, układu oddechowego a także do celów kosmetycznych.
Jak działa miłorząb japoński:
- rozszerza naczynia krwionośne i poprawia krążenie krwi
- działa ochronnie na tkankę nerwową zapobiegając degradacji osłonek mielinowych
- antyoksydacyjnie, przeciwrodnikowo
- przeciwobrzękowo
- przeciwzapalnie
- poprawia ukrwienie mózgu i mięśni
- lekko moczopędnie
- wzmacnia funkcje wątroby
- rozszerza oskrzela
- przeciwastmatycznie
- przeciwdepresyjnie (zwiększa produkcję serotoniny i dopaminy)
- wzmacnia pamięć i usprawnia procesy poznawcze
- aktywuje funkcje naprawy DNA
- działa przeciwstresowo (obniża produkcję kortyzolu w nadnerczach)
- poprawia słuch i zapobiega szumom w uszach
- działa wspomagająco w terapii cukrzycy
- zapobiega wczesnemu starzeniu się
- doskonale wpływa na cerę naczynkową
Miłorząb japoński wykazuje synergię z zieloną herbatą, herbatą yerba mate, kofeiną, żeń-szeniem.
Sposoby użycia
Sproszkowane liście miłorzębu: 1/2 – 1 łyżeczki wymieszać z miodem i spożywać 2 razy dziennie
Napar: 1 łyżkę rozdrobnionych liści zalać 1 szklanką wrzątku i odstawić na 30 min. Przecedzić. Pić 2 razy dziennie po szklance.
Nalewka: 1 część miłorzębu ( najlepiej świeże liście) zalać 5 częściami 40% alkoholu. Odstawić na 14 dni. Przefiltrować . Pić 5 ml. 2 razy dziennie
Intrakt: 1 część świeżych, rozdrobnionych liści zalać gorącym 70% alkoholem. Odstawić na 14 dni. Przefiltrować. Pić 5 ml 2 razy dziennie.
Wg. dr. Różańskiego przepis na dobry tonik wzmacniający i pobudzający psychicznie, poprawiający krążenia i wzmacniający pracę serca: w równych proporcjach wymieszać Cardiol C, nalewkę miłorzębową, nalewkę z głogu. Zażywać 1 łyżkę 1 raz dziennie.
Przeciwwskazania: Preparatów z miłorzębem nie powinny zażywać kobiety w ciąży i karmiące. Ponadto zioło to niewskazane jest osobom zażywającym farmaceutyki rozrzedzające krew, przeciwzakrzepowe typu Warfin, lekarstwa z heparyną ale też polopiryna czy aspiryna. Może wówczas dojść do silniejszego krwawienia. Preparatów z miłorzębem nie spożywamy również podczas stosowania leków NLP i ze statynami. Miłorząb działa przeciwdepresyjnie ale osłabia działanie leku przeciwlękowego Xanaxu.
Spożywanie preparatów z miłorzębu w odpowiednich dawkach nie wywołuje skutków ubocznych. Jednak przy przedawkowaniu lub na początku stosowania może pojawić się lekkie oszołomienie lub zawrót głowy.
Przy przedawkowaniu może dojść do silnych zawrotów głowy, mdłości, wymiotów, arytmii.