Miodunka zwana jest też płucnikiem lekarskim. Ziółko o niezwykle wszechstronnym działaniu leczniczym, stosowane od stuleci w wielu schorzeniach i dolegliwościach. W stanie dzikim często spotykana w zaroślach i zacienionych miejscach, a w ogródkach uprawiana dla ozdoby ze względu na różnobarwne kwiaty i ozdobne liście.
Należy do wieloletnich bylin z rodziny ogórecznikowatych. Surowcem leczniczym jest ziele zbierane wczesną wiosną. Po zbiorze należy ją suszyć w zacienionym przewiewnym miejscu.
Niestety, coraz rzadziej stosowana w farmacji, wręcz całkowicie pomijana podczas terapii schorzeń układu oddechowego, a jak sama nazwa wskazuje była stosowana do leczenia płuc i to z bardzo dobrym skutkiem.
Do głównych składników czynnych miodunki należą:
- flawonoidy
- allantoina
- saponiny
- związki krzemu
- śluzy
- garbniki
- kwasy (min. rozmarynowy, chlorogenowy)
- antocyjany
- Witaminy z grupy B
- sole mineralne
Wszystkie te składniki potrafią skutecznie leczyć i usuwać dolegliwości związane z układem oddechowym.
Preparaty na jej bazie oczyszczają drogi oddechowe, rozrzedzają śluz i pobudzają odkrztuszanie, likwidują stany zapalne, usuwają patogeny, działają przeciwgrzybiczo, przyspieszają bliznowacenie tkanek płucnych
Dlatego znajduje zastosowanie w leczeniu:
- schorzeń płuc: przewlekły kaszel, zapalenie płuc, oskrzeli, krtani
- astmy
- gruźlicy
- mukowiscydozy
- krwioplucia
- rozedmy płuc
- obrzęku płuc
Ale to nie wszystko.
Miodunka sprawdza się również w innych schorzeniach.
- doskonale odtruwa organizm
- działa przeciwzapalnie na skórę, przeciwtrądzikowo. Badania wykazały, że miodunka hamuje aktywność tyrozynazy, która odpowiedzialna jest za powstawanie przebarwień i piegów na skórze. Sprzyja to rozjaśnianiu np. wszelkich zmian skórnych związanych z wiekiem.
- pomaga w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych np. Parkinsona czy Alzheimera. W przypadku choroby Alzheimera występuje niedobór acetylocholiny – jednego z przekaźników układu nerwowego. Badania in vitro wykazały, że ekstrakty miodunki hamują jej rozkład.
- wspomaga leczenie schorzeń układu moczowego: krwiomocz, nietrzymanie moczu, schorzenia bakteryjne, podrażnienia nerek
- działanie kojące, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, regenerujące miodunki pomaga w leczeniu chorób układu pokarmowego np biegunkach, osłabionej ścianie jelit, hemoroidach
Sposoby użycia:
Odwar ( schorzenia układu oddechowego, schorzenia skórne, hemoroidy): 1-2 łyżki ziela zalać 1 szklanką wody i gotować 10 min na małym ogniu. Odstawić na 30 min po czym przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 50 ml.
Napar (problemy z oddychaniem, działa wykrztuśnie, stosować przy suchym kaszlu): 1 łyżkę suchego, rozdrobnionego ziela zalać szklanką wrzątku i odstawić na 15 min. Pić 3 razy dziennie.
Wino – przepis św. Hildegardy ( obrzęk płuc, długotrwały suchy kaszel, duszności: 3 łyżki świeżego ziela miodunki gotować przez 3 minuty w litrze czerwonego gronowego wina. Po ostudzeniu przecedzić. Pić 1 – 3 razy dziennie 150 ml przed posiłkiem.
Mieszanka na gruźlicę o. Klimuszki: wymieszać w równych ilościach ziele miodunki, poziewnika, przetacznika, rdestu, skrzypu, podbiału, babki lancetowatej i kocanki. Kopiastą łyżkę mieszanki zalać szklanką wrzątku, zaparzać 3 godziny. Pije się 3 razy dziennie szklankę naparu przed posiłkiem.
Tonik do twarzy wg dr. Różańskiego: Do 100 ml odwaru z miodunki dodać 100 ml przegotowanej wody z octem 5% ( w stosunku 3:1), 100 ml alkoholu 40 % lub 100 ml białego wina wytrawnego.
Miodunka wykazuje synergizm min. z babką lancetowatą, żywokostem, prawoślazem, omanem, anyżem, arcydzięglem, tymiankiem
Przy wykonywaniu naparów lub odwarów watro również wykorzystać te zioła.
Przeciwwskazania:
- ciążą i karmienie piersią
- dzieci poniżej 12 r.ż.
- ostrożnie stosować w przypadku jelita drażliwego
- zażywanie lekarstw przeciwzakrzepowych
- schorzenia wątroby ( marskość, zapalenie)
- alergia na rośliny z rodziny ogórecznikowatych